Edebiyat, edeb kökünden gelir. Edeb, kalbin güzel ahlâkıdır. Edeb, hayatın her sahasına iyilik, erdem, güzellik, estetik ve zarafetin hâkim olmasıdır. Edebiyatın konusu edebe dair olan her şeydir. İnsan, hayvan, bitki, doğa ezcümle yaratılan her şey ve herkes edebiyatın konusu olabilir. Edebiyatın konusu olan edeb, iyilik ve güzelliğe dair her konu edebî her türde ifade edilebilir. Roman, hikaye, masallar başta olmak üzere her türde yetkin kalemlerin ürünü olan, insana değer katan eserler toplumumuzun nefes alan damarlarıdır.
Edebî türler içinde şiirin müstesna bir yeri vardır. Şiir; estetik, zarafet ve nezahet sanatıdır. Şair yüreğine haktan özel ilhamlarla dile gelen gök kokulu ikramlardır. Şiir; duygu ve düşüncelerin estetik atlasında söze ve manaya dönüşmüş şeklidir. Şiir, duygu dermeyanı, düşünce metaforu, söz işçiliğidir. İnsan; zaman ve mekanla sınırlı yaratılan varlık olarak kelimelerle düşünür, hisseder ve yaşar. İnsana bilmediklerini öğreten ve kalemle yazmayı öğreten Allah kelimeleri bize ikram olarak sundu. Kelime ve sözlerle yaşıyoruz. İnsana estetiği, zarafeti ve güzellikleri öğreten şairlerin mısralarıdır.
Hayatımızda estetiğin ve zarafetin azalmaya hatta kaybolmaya başlaması tesadüf olmasa gerek. Şiir okumayan ve sevmeyen bir toplumda estetik ve zarafetin gelişmesini beklemek hamhayal olur. Çocuklarımıza ve gençlerimize edebiyatı ve özellikle şiiri sevdirecek çözüm ve çareler düşünmeliyiz. Bunun sadece okuldaki Türk Dili ve Edebiyatı, Edebî Metinler, Edebiyat Tarihi gibi derslerle olmayacağı açık. Annelerimiz şiiri sevmeli, babalarımız edebiyat bilmeli ve sevmeli.
Akademik yönden matematik, fizik, kimya gibi dersler mesleki açıdan başarılı olmayı sağlar. Edebiyat, insana edebi, irfanı, şahsiyet sahibi olmayı, konuşmayı ve yazmayı öğretir. Edebiyat insanı düşünmeye sevk eder, insana okumayı sevdirir. Edebiyat ile insan bambaşka dünyalara yelken açar, kapı aralar. Düşünmeyen, okumayan, okuduğunu anlamayan birinin değil sadece eğitimde, hayatta başarılı olma şansı yoktur. Şiiri ve edebiyatı seven bir toplumun ancak gelecek iddiası ve mefkûresinden söz edilebilir...
Facebook Yorum
Yorum Yazın