Biz yeni moda solcular her ne kadar ‘vatan’ kavramını kendimize yakışık bulmazsak da, ‘vatan’ kavramının yeri çok başkadır.
İçeriği başkadır her şeyden önce…
Vatan, dile geldiğin, nefes aldığın, suyunu içtiğin, ekmeğinden tat aldığın, havasını soluduğun, hem sevincini hem cefasını gördüğün, konuşmaya ilk başladığında ‘anne-baba’ dediğin yerdir.
Vatan anadilindir, suyundur, ekmeğindir; çektiğin zahmetlerin, umudun, üzüntünün, sevincin toplamıdır vatan.
Vatan kimliğindir.
Sen kendinsin; vatanın varsa sen varsın, yoksa aslında sen de yoksun!
Vatanın neresi olduğunu ayrılırken anlarsın, yaşarken anlamazsın, sürgün yollarında en iyi bilirsin vatanın nere olduğunu.
Her güzel kent, her şaşalı cadde, her boyalı konak, her orman, her akarsu, her dil, her gelenek, her ırk, her ulus, yaylalar, dağlar, kuş çeşitleri senin vatanın değildir.
Senin vatanın özeldir, onun neresi olduğunu ancak vatanına uzak düştüğünde anlarsın.
Zaten vatanından uzak düşünce, sırf bu nedenle kanser olan, kalbi yarılanan, kalbi duran, nefes alamaz duruma gelenler var.
Vatan sağ-sol ayırt etmez, zengin-fakir de demez. Siyasetten hiç anlamaz. Ünlü-ünsüz, kahraman-korkak ayrımı hiç yapmaz. Lider, şu bu da tanımaz.
Vatan, yokluğunda, herkesi aynı oranda yakandır.
Bunu en iyi Yılmaz Güney yaşadı, Ahmet Kaya, Mehmed Uzun ve daha birçok aydın insan yaşadı.
Tabi bunlar bilinen isimler, aslında sürgündeki herkes bilir. Bırakın sürgünü, onu bunu, geçici olarak vatanını bırakıp başkasının vatanında çalışmak için giden herkes de bilir.
Söz konusu vatan olunca yürekler aynı atar.
Vatan dışındaki yaşam siliktir, eksiktir, bir tarafınız yarımdır, özlem yedeğinizden hiç ayrılmaz.
‘Ayrılık’ şairlerin uydurduğu bir sözcük değildir, ‘ayrılık’ sadece sevgiliden değil, vatandan da eder sizi, aslında en kötü ayrılık vatan ayrılığıdır.
O nedenledir ki vatanından ayrı düşen herkes bir an önce vatanına kavuşmak ister, sorunu giderip vatanına geri dönmek ister.
Ve biz yeni moda solcular bunu anlamayız, bize göre her yer vatandır;
Cepte varsa üç-beş kuruş, üzerinde de fiyakalı giyecekler ve üç-beş kelime de yabancı dil biliyorsa işte budur vatan!
Ve geri dönenleri düşkünlükle, acizlikle, bilmezlikle suçlarız… Adeta sürgünlere çanak tutarız, kutsarız sürgünlüğü.
Oysa vatan dert ortağındır;
Vatan ayrılmak, yok sayılmak, sırt dönülmek için değildir, vatan dönmek içindir, kaldığın yerde umutlarını büyütmek içindir, baş edemediğin zorlukları aşmak içindir.
‘İstemezük’ deyip kaçsan da vatan seni büyütendir, eğitendir, dilini verendir ve halen halkını sırtında taşıyandır.
Sevgiline, ailene, yoldaşlarına, umutlarına ihanet etmeyendir.
Bilelim ki vatan şöyle seslenmektedir:
Sen bana borçlusun ey yeni moda solcu!
Geri de döneceksin, dönene de saygı duyacaksın!
Facebook Yorum
Yorum Yazın