VAN

Nasıl anlatsam bilmem ki. "Dünyada Van, Ahirette iman" diyerek mi?

Yetmez bence..

Çünkü yukarıda Artos, beride Sipan itirazda..

Eteklerinde gelincik tarlaları, gül ve sosunlar da öyle ve Behra Wan'è çalkalanarak köpürür durur bunu duyanda.. göz kırpmakta kıyılarında yün yıkayan Westanlı kızlara.. siz de kızlar siz de bir şey söyleyin bu gezgine demede.. kızlar kesk ü sor giyinmiş bu gün.. Bu kadarla olmaz diyorlar Vanlı kızlar.. Ruhun gökkuşağı denizle dağlar arasında asılı öylece..

Ve dağlar, yamaçlarında rüzgar gibi esen yağız ve ak atlar, sırtlarında, sol dudaklarında bir özgürlük gibi ıslıkları yiğit delikanlılar.. Kara kaşlı kaytan bıyıklılar hepsi.. Onlar bilirler ki bu dağlar bahtsız değiller.., Ahmed Arif'in dediği gibi, Utandırmazlar evelallah adamı..

Ve illa ki dağlar. Bizim burda dağlar denize aşıktırlar.. Van denizine.. Eğilip öpmek isterler, öpemezler..

Dağlar eğilmez çünkü. Bağırlarında erittikleri ak sevdayı akıtırlar bin gözlü çeşmeler gibi denize.. orada buluşur halvet olurlar baharın al yeşilinde, Newrozlarda..

Tam bu sırada Memo bir ok gibi dalar mavi berrak sulara, adaya doğru kulaç atmada, kendini Tamara bekler çünkü orada..

Ama her zaman cebberut ve hain bir papaz vardır her barışçıl aşkın kapısında..

Memo ile Zinin kapısında duran Beko gibi, Beko'yè Ewan.. Ama bu topraklar ne Sultan Murat takmış ne roma reşi..

Anadoluyum, Behra Vanıyım ben çünkü.. Dilan var, Kızlar çergobezde, Muradiye şelalesi gibi çoşuyorlar bugün..

Lakin gün batmakta kızıllık ufukta karanlığa direniyor, Siyabend yarda Xecè' yi bekler hala., " Xeca şenge/Kesukı mın evitiye nevtenge/ Eze heviya te bısekınım heta kenge" der durur zari zari.

Elbet gün gelir devran döner Siyabendler Xecè'lere, Memo Tamara'ya kavuşur bir gün. Bir gün mutlaka...hiç sabahı olmayan gece gördünüz mü siz..?

27 Ağustos 2017