ÜLKEM GİBİYİM    

Nasılsın diye sorarsanız biraz yorgun biraz da kırgınım
Yani Ülkem gibiyim artık
Gülmeyi ve masumiyeti çocuklukta
Coşkuyu heyacanı gençlikte
Aşkı kalbimin derinliklerinde
Ülkem kadar yorgun ve utangaç
Patlayan silahlar kadar yıkık
Kafesteki Kanaryalar kadar ürkek
Sokak serserileri kadar belalı
Ölümler kadar vedalara kızgın
Çaresiz kalabalıklar kadar cefakar
Ülkem gibiyim yani

Uzaktan mor menekşe ve Papatyalı patikalı yollar gibi

Geceleri yıldızlar kadar parlak
Analar ve babalar kadar yorgun ve üzgün
Çocuklar gibi ürkek ve korku dolu
Ve normal insanlar gibi üzgün

Ama cesur yürekler gibi
Erdemli ve dim dik ayakta
Ülkem gibiyim dirençli ve
Özgür düşleri olan sevecen ve güzel