KADIN

Ne çok ümitsiz kadın tanıdım ben...
Hepsi bir sevdada yarım bırakılmış,
Hepsinin saçlarında bir avuç hayal kırıklığı,
Ve hemen, hemen hepsinin hikayesi de aynı,
İnandığı değerler üzerine hesapsızca güvenen,
Güvendikçe güçsüzleşen,
Ve ne yazık ki inancını,
Gururunu,
Hayallerini,
Kaybeden bir çok kadın,
İnanın bana hepsinin de istediği tek şey değer.
Ne çok küskün kadın tanıdım ben...
Belki etrafına gülen,
Ama içinde dudak büzen kız çocukları biriktiren bir çok kadın,
Ve bir kadın küserse eğer,
Çizmiştir bir çok şeyin üstünü,
En çokta kolay lokma olarak görülmek kırar bir kadını,
Hani gerçekten sevmek istese de,
Korkuları yüzünden cesurca açamaz duygularını,
Çünkü yeniden başlamak,
Yeniden kaybetmeyi hatırlatır.
Ne çok susmuş kadın tanıdım ben...
Etrafında sağır insanlar ordusuna avaz avaz susan ne çok kadın,
Oysa ki gözlerine baksanız duyarsınız çığlığını,
Çünkü önce susmayı öğretirler kadına,
Daha çocukluğundan ölene kadar,
Sen kadınsın susmalısın,
Diye saçma sapan bir fikrin,
Biriken çığlığıdır kadın,
Çünkü dik durur konuşursa yosma,
Boyun eğer susarsa hanım derler.
Ne çok çaresiz kadın tanıdım ben...
Hani neyin var ?desen,
Hiç bir şeyim yok derken bile iç çeken,
Sindirilmiş,
Tüketilmiş,
Ezilmiş ne çok kadın,
Sadece güzel olduğu için afet denilmez kadına,
Çünkü yüreğinde daima fırtına besler bir kadın,
Ama çaresizlikten taşamaz dilediğince,
Ve bir kadını en iyi,
Yine bir kadın anlar.
Ne çok sevilmemiş kadın tanıdım ben...
Kasap tezgahına bakar gibi bakmayın bir kadına,
Sevecekseniz eğer,
Sadece eti için sevmeyin,
Sevilmeyen bir kadın,
Umutsuz bir yarın demektir...