EZ BÛM (BENDİM)

YAŞAM

Di binê konek reş de, 

Şevên sar û sayî,

Di bin lihêfê de,

Li ser keviyên berfê,

Li ser pişta hespê,

Ewê dijiya ez bûm.

 

Kaf û berkaniyên min,

Xar û moriyên min,

Hêj li warê Sîpên in.

Li ser wê rastê,

Ewê bi Mîrzo re dilîziya,

Ez bûm.

 

Xwediyê berx û karan,

Giya dianî dida wan.

Di koziga wan de,

Ewê dikeniya

Ez bûm.

 

Serê sibehan,

To dida li ser nan.

Kêfxweş dibû

Bi mewîj û dimsa Torîyan.

Ew ez bûm.

 

Şevên zivistanan

Gava diya min

Gûz derdixist ji hebanan,

Ewê bi şeqeşeqa wan

Şa dibû ez bûm.

 

Bihar û payîzan

Di geliyê Bedlîsê de,

Tevî pez û konan,

Ewê war bi war digeriya,

Ez bûm ez bûm.

H.Ç.